rozkorzenić się

См. также в других словарях:

• rozkorzenić się — dk VIa, rozkorzenić sięni się, rozkorzenić sięnił się rozkorzeniać się ndk I, rozkorzenić sięnia się, rozkorzenić sięają się, rozkorzenić sięał się «szeroko zapuścić korzenie, rozkrzewić się» Rozkorzeniły się bluszcze. przen. «wejść w zwyczaj,… …   Słownik języka polskiego

• rozkrzewić — dk VIa, rozkrzewićwię, rozkrzewićwisz, rozkrzewićkrzew, rozkrzewićwił, rozkrzewićwiony rozkrzewiać ndk I, rozkrzewićam, rozkrzewićasz, rozkrzewićają, rozkrzewićaj, rozkrzewićał, rozkrzewićany 1. «upowszechnić coś, uczynić bardziej znanym,… …   Słownik języka polskiego